-
1 dochodzić
(-chodzę, -chodzisz); imp -chodź; - jść; vi dochodzić (do) (+gen) — to reach; ( o liście) to arrive; ( sięgać) to reach (as far as), (o dźwięku, zapachu) to comedochodzi pierwsza/północ — it's almost one o'clock/midnight
dochodzić do siebie (po chorobie) — to recover; ( odzyskiwać przytomność) to come round
doszło do bójki/wypadku — there was a fight/ an accident
doszło do tego, że... — things came to such a point that...
dochodzić swoich praw — to assert lub claim one's rights
dochodzić prawdy — to seek lub search for the truth
* * *ipf.1. (= docierać) arrive; dochodzić do kogoś/gdzieś reach sb/sth; paczka jeszcze nie doszła the parcel hasn't arrived yet; czy doszedł do ciebie mój list? did you get my letter?; dojść do adresata ( o przesyłce) reach its destination l. recipient; pociąg tam nie dochodzi pot. trains don't go there.2. (= osiągać) reach; dochodzić do pięćdziesiątki be approaching fifty; dochodzi północ/ósma it's almost midnight/eight, it's getting on for midnight/eight, it's coming up on midnight/eight.3. (= uzyskiwać) dochodzić do zdrowia be getting better, turn the corner; dojść do głosu take one's turn (to speak); dochodzić do porozumienia come to an agreement, reach agreement; (nie mogłem) dojść z nim do ładu (I couldn't) connect with him; dochodzić do siebie (= odzyskiwać pełnię sił, równowagę) pull l. get o.s. together, get over it; (= odzyskiwać przytomność) come round l. to, snap out of it; dochodzić do siebie po czymś get over sth; dojść do skutku (= odbyć się) take place, go ahead; (= zakończyć się sukcesem) work out; nie dojść do skutku fall through.4. nieos. doszło do czegoś ( zdarzenia) there was sth, sth happened; doszło do wypadku there was an accident, an accident happened; doszło do rękoczynów it came to blows; jak do tego doszło? how did this l. it happen?5. (= przybywać do kompletu) be added; pamiętaj, że dojdą jeszcze dodatkowe zajęcia don't forget new classes will be added; dojdzie nam dodatkowa godzina we'll have an extra hour.6. (= dociekać) seek; pursue; search for; dochodzić prawdy search for the truth, seek the truth; dochodzić krzywdy seek compensation.7. (= walczyć o) fight for; dochodzić swoich praw fight for one's rights; dojść do władzy rise to power; dochodzić czegoś na drodze sądowej fight for sth in court.8. (= rozumować) dochodzić do przekonania/wniosku reach a conviction/conclusion; dochodzić do sedna sprawy get to the heart of the matter; dojść po nitce do kłębka przen. follow the thread to the end.9. (o roślinach, owocach) (= dojrzewać) mature, ripen.10. ( o potrawach) (= dogotowywać się) be almost done; (= dogotować się) be done.11. pot. (= przylegać) fit tight; okna nie dochodzą windows won't close properly, windows are not tight.12. myśl. ( zwierzynę) approach.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dochodzić
-
2 własny
adjmój/jego/jej własny — my/his/her own
na własną rękę — unaided, under one's own steam
we własnej osobie — in person lub the flesh
o własnych siłach — on one's own, unaided
"do rąk własnych" — "private"
* * *a.1. (= należący do kogoś) one's own; być na własnym utrzymaniu be self-supporting; chodzić własnymi drogami play a lone wolf; dbać o własną kieszeń look to one's own interests; do rąk własnych (adnotacja na przesyłce, dokumencie) private; dostosować coś do własnych potrzeb tailor sth to one's needs; kisić się we własnym sosie keep to o.s.; mieć wiarę we własne siły be self-confident; mieć własne zdanie be one's own man l. woman; mieć własny kąt have a place of one's own; mierzyć coś własną miarą measure sth against one's own standards; na własne ryzyko at one's own risk; na własny koszt at one's own cost l. expense; na własny użytek for one's own use; nazwa własna jęz. proper noun; nie wierzę własnym uszom/oczom I can't believe my ears/eyes; odczuć coś na własnej skórze learn sth to one's cost; opisać coś własnymi słowami describe sth in one's own words; o własnych siłach unaided; on one's own; ratować własny tyłek pot. save one's own butt; we własnej osobie in person l. the flesh; w imieniu własnym on one's own behalf; w obronie własnej in self-defense; z własnej kieszeni out of one's own pocket; z własnej woli of one's free will; znać coś jak własną kieszeń know sth like the back of one's hand, know every nook and cranny of sth; zrobić coś na własną rękę do sth on one's own; zrobić coś według własnego uznania use one's own judgement.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > własny
-
3 zawieruszać
impf ⇒ zawieruszyć* * *(-am, -asz); perf; -yć; vt* * *ipf.mislay.ipf.get mislaid; ( o przesyłce) go astray; (o kluczach, książce) disappear.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawieruszać
-
4 zawieruszać się
vr( o przesyłce) to go astray; (o długopisie, kluczach) to disappearThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawieruszać się
-
5 nadchodzić nadcho·dzić
-dzę, -dzisz; impf -dź; pf nadejśćvi1) [o osobie, o wydarzeniu] to come2) [o informacji, przesyłce] to arrive -
6 spóźniony
adj1) (o pociągu/autobusie, osobie) late2) (o przesyłce, samolocie) delayed3) (o życzeniach) belated
См. также в других словарях:
adresować — ndk IV, adresowaćsuję, adresowaćsujesz, adresowaćsuj, adresowaćował, adresowaćowany 1. «umieszczać adres na liście, przesyłce itp., wysyłać pod czyimś adresem» Adresować do kogoś list, paczkę. Depesza adresowana na czyjeś imię. 2. «kierować,… … Słownik języka polskiego
awizacja — ż I, DCMs. awizacjacji; lm D. awizacjacji (awizacjacyj) «zawiadomienie o przesyłce; wezwanie urzędowe, upomnienie, monit» Awizacja pocztowa. Doręczyć, otrzymać, wręczyć awizację … Słownik języka polskiego
miejscownik — m III, D. a, N. miejscownikkiem; lm M. i 1. «siódmy przypadek w deklinacji polskiej pełniący funkcję okolicznika miejsca lub czasu oraz funkcję dopełnienia dalszego, odpowiadający najczęściej na pytania: w kim? w czym? o kim? o czym?; forma… … Słownik języka polskiego
nalepka — ż III, CMs. nalepkapce; lm D. nalepkapek «kartka z krótką informacją nalepiana na jakimś przedmiocie» Nalepka na walizce, na przesyłce pocztowej, na bochenku chleba … Słownik języka polskiego
stempel — m I, D. stempelpla; lm M. stempelple, D. stempelpli 1. «przyrząd o wypukłym albo wklęsłym, odwróconym obrazie jakiegoś rysunku lub napisu, służący do odbijania pieczęci, wzoru; pieczęć, odbitka, znak fabryczny na czymś» Stempel metalowy,… … Słownik języka polskiego
zaadresować — dk IV, zaadresowaćsuję, zaadresowaćsujesz, zaadresowaćsuj, zaadresowaćował, zaadresowaćowany 1. «umieścić adres na liście, przesyłce itp.; wysłać pod czyimś adresem» Zaadresować do kogoś list, paczkę itp. Przekaz zaadresowany na instytucję. 2.… … Słownik języka polskiego
adresować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, adresowaćsuję, adresowaćsuje, adresowaćany {{/stl 8}}– zaadresować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} umieszczać adres na przesyłce (liście, paczce itp.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaadresować list. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
